BILBO GESTION

Otsailaren 17an, Bilbo Gestion deitutako asesoriara joan nintzen. Enpresako zuzendariarekin eta langile batekin egon ginen berbetan Itxaso Sedano eta biok. Bertan, enpresaren funtzionamendua eta zer egiten duten azaldu ziguten. Gehienbat, beste enpresa batzuekin egiten dabe lan, kontabilitatean, zerga ordainketan eta erabaki egokiak hartzen lagunduz. 

Eurekin berba egin ondoren, Ana Luz, zuzendariarekin, Ogasunera eta Segurantza Sozialera joan ginen. Bertako arlo ezberdinak azaldu zizkigun, modu erraz batean, dena ondo ulertzeko. 

Orokorrean, esperientzia oso ona izan zan, interesatuta nagoalako lan mota honetan. Gainera motibatu egin ninduten, nire ikasketak (zuzenbidea + ADE) hasteko eta burutzeko. Azken finean, esperientzia mota hau edonori gomendatzen diot, oso aberasgarria izan dalako.

Esti Martinez.

Batzar Nagusiak

Pasa dan otsailaren 17an Bilboko Batzar Nagusietara joan ginan goiza pasatzera. Bertan itzultzaile batekin egon ginan eta honek bere eguneroko lana zelakoa zan erakutsi euskun.

Hara heltzean, gida txikitxo bat jarraitu genduan eraikinetik, han lan egiten eben erakunde desbardinak non egozan erakutsi euskuen eta gero, hirugarren solairura igo ginan, itzultzailearen bulegora, hain zuzen ere. Hasieran, bulegoan zer nolako txostenak itzultzen dabezan erakutsi euskuen hainbat adibideren bitartez; euskarazko itzulpenak eskuman egonik, hauei garrantzi handiagoa ematen baijake. Gainera, sarritan idatziz egiten dabe lan, beste batzuetan berriz, batzarrak dagozanean batez ere, ahoz itzultzen dabe, hala ere  zer esan behar dabenaurretik dakie dagoeneko itzulpena egin baitabe. Ostean, laugarren solairura joan ginan, interpretazio kabinak ikusteko. Kabinetan bi langileentzako tokia dago, baina normalean pertsona batek egiten dauala lan esan euskuen eta hauen erabilera zelakoa zen zehatz-mehatz erakutsi euskuen, hainbat hizkuntza aukeratu geunkeezala azalduz.

Orokorrean esperientzia ona izan zala uste dot, itzultzaile batek zelan egiten dauan lan jakiteak baliogarria iruditu jatalako. Honen bitartez konturatu naz, itzulpengintzako ikasketak egin nahi dodazala. Hala ere, niri gehiago gustatuko litzaidake pertsonekin harremanetan egotea, bulego batean egun guztian zehar sartuta egotea baino eta euskera eta gaztelania ez ezik beste hizkuntza batzuk erabiltzea ere.

                                                                                                                                         María Alfonso

Elorrioko Udaletxean

Haurreko martitxenean Ana Otadurekin egon nintzen. Bera Elorrioko alkatea da eta berarekin egon naiz ordu oso batean. Lehenengo berarekin egon nintzen bere bulegoan eta gero Elorrioko Udaletxea ikusi egin izan nuen barnetik eta hor lan egiten duten pertsona batzuk.

Hasteko, bere bulegoan egon nintzen berari galdera batzuk egiten bere lanari buruz. Berak Lauaxeta ikastolan ikasi zuen eta ohorezko matrikula lortu izan zuen. Gero zuzenbidea ikasi egin zuen Deuston eta lizentziatura bat lortu zuen, eta lan batzuen ostean, Elorrioko alkatesa bihurtu egin zen. Horren ostean, berak nola lan egiten zuen azaldu zidan. Alkate batek alkate bat da eguneko ordu guztitan, zerbait gertatu ahal delako momentu guzti guztietan. Gainera oso garrantzitsua da jendearekin oso hurbil izatea beraiek zureganako konfiantza eukitzeko.

Azkenik, udaletxetik bizita bat egin nuen, eta argazki batzuk atera ziguten Anari eta niri. 

Oso interesgarria eta lagungarria izan da proiektu hau eta espero dut hurrengoek ere aukera hau eukitea.

                                                                                                                         Andoitz Artetxe

BILBOKO BATZAR NAGUSIAK

Pasa den otsailaren 17an Bilboko Batzar Nagusietara joan ginen goiza igarotzen. Bertan itzultzaile batekin egon ginen eta honek bere eguneroko lana zelakoa zen erakutsi zigun.

Hara heltzean, gida txikitxo bat jarraitu genuen eraikinetik, han lan egiten zuten erakunde desberdinak non zeuden erakutsi ziguten eta gero, hirugarren solairura igo genuen, itzultzailearen lantokira hain zuzen ere. Hasieran, bulegoan zer nolako txostenak itzultzen dituzten erakutsi ziguten hainbat adibideren bitartez; euskarazko itzulpenak eskuman egonik, hauei garrantzi handiagoa ematen baitzaie. Gainera, sarritan idatziz egiten dute lan, baina batzuetan, batzarrak daudenean batez ere, ahoz itzultzen dute. Ostean, laugarren solairura joan ginen, interpretazio kabinak ikusteko. Kabinetan bi langileentzako tokia dago, baina normalean pertsona batek egiten duela lan esan ziguten eta hauen erabilera zelakoa zen zehatz mehatz erakutsi ziguten.

Esperientziari dagokionez, itzultzaile batek zelan egiten duen lan jakiteko balio izan zait eta gainera, itzulpengintza eta interpretaritza artean dauden ezberdintasunak zehazteko ere baliagarria izan zait. Bisita honen ostean esan daiket ziurrago nagoela ikasketa hau egiteko gai izango naizela baita etorkizunean arlo honekin zerikusia duen zerbaitetan lan egiteko ere.

June Alzola

UNESKO ETXEA

Pasa den astelehenean, Monika Vazquez eta Leire Gutierrez izeneko bi langileekin egon nintzen, publizitateaz aparte gizartean lan egiten duten enpresa batean, UNESCO ETXEA deitutakoa.  Hasieran Monikarekin egon nintzen eta UNESCO ETXEA zer den eta zer motatako gauzak egiten duten azaldu zidan, enpresaren kontu guztiak erakutsi  zidan eta Eusko jaurlaritzatik, Bilboko udaletxetik … diru laguntzak lortzeko egiten zuten programak azaldu zidan. 

Ordu bat igarota, enpresako administrazio tokira eraman ninduten, artxiboa eta zelan antolatzen duten liburu eta proiektu guztiak azaldu zidaten, bideo bat eta urteko memoria bat oparituta.

 Azkenean, Leirerekin gelditu nintzen, tradukzioa eta interopretasioa egindako neska bat, han lan egiten zuena, momentu horretan korto lehiaketa bat egiten ari ziran, “Dame un minuto de pan” deitutakoa. Pasada urteetako bideo batzuk ikusi genituen, oso ondo landuta zeudenak “Dame un minuto de agua” eta “Dame un minuto de Paz” deitutakoak, proiektu batzuk azaldu, oso interesgarriak izan zirenak eta azkenean bere ibilbideari buruzko elkarrizketa bat izan genuen.

Esperientzia hau, niretzako oso ona izan da, asko lagundu dit gauza asko argiago izateko, egun bat lan egiten zela pasatzen den ikusi dut, zelan lagundu egiten diran ikusi dut eta oso ondo hartu nindutela ikusi nuen. Errepikatzeko esperientzia bat izan da.

Erakutzi zidaten bideo batzuk honek izan ziren:

https://www.youtube.com/watch?v=QV8JZ0UyjyQ

(Dame Un Minuto de Paz bideoa irabazi zuena)

 Maitane Esteban 

Txurdinagako Eskola

Otsailaren 17an Txurdinagako Eskola Publikoan egon nintzen.  Gotzone Agirrerekin igaro nuen goiz osoa, lehen hezkuntzako 5.mailako umeekin.

Umeentzako sorpresa izan zen Gotzonek ez baitzioten ezer ere esan. Lehenengo orduan matematika eduki genuen eta bigarren orduan beste 5. mailako ikasle batzuekin ingelesa. Honen ondoren, konturatu nintzen pertsona bakoitza desberdina dela eta irakaslea izatea ez zela lan erreza. Hortik aurrera Txurdinagako beste irakasle eta baita praktikako pertsonekin ere hizketan egon nintzen. Oso interesgarria izan zen esan zidaten guztia, laguntzekoa benetan. Azkenik, eskola osoa erakutsi zidan.

Esperientzia hau oso polita zein lagungarria izan da. Irakasle desberdinekin hitz egiteak asko lagundu dit, hausnarketa bat egiteko. Esperientzia hau mila aldiz errepikatuko nuke. Nik argi dut zer egin nahi dut eta esperientzia honekin are argiago gelditu zait. Nire gomendioa da, irakaslea izan nahi baduzu benetan gustukoa duzulako izan behar du eta ez beste edozergatik. Azken finean, umeek neurri baten guregandik ikasiko dute.

                                                                                              Ainara Bilbao

BATZ ENPRESARI BISITA

2014.eko otsailaren 17, beste sei ikaskidekaz batera Igorren dagoen Batz enpresara joan ginen. Bertara heltzean, jarraian, Jatxu ( bertan gidari izan gendun igenieroa) agertu zan. Berak Batz enpresaren filosofia azaldu euskun. Ez bakarrik hori, baita enpresaren helburuak ere, hoietako bat Arratiara aberastasuna ekartzea da.

Hala ere kontu horrek alde batera lagaz, enpresa zelan funtzionatzen dauen ikusi genuen eta ingeniero batek daukazan rol ezberdinak ikusi genduzan. Bai kalkulu arloan, bai diseinu arloan eta bai beste gauza askotan. Ingeniero ezberdinekin hitz egiteko aukera izan gendun eta danek garrantzia emoten eutsien  matematikari eta hizkuntzei. Egia esan, ez da harritzeko betiko kontuak besterik ez.

Ezin izan gendun bertan argazkirik egin ingenieroen lanei, bertan lantzen ebiezan gauzak pribatuak zirelako. Halan eta guztiz ere, oso interesgarria iruditu jatan esperientzia izan da. Hala ere, niri ez deust gauza handirik argitu irteera honek. Duda bardinekaz jarraitzen dodalako.

Itsaso Elorriaga Garamendi

SEBER ALTUBE IKASTOLA

 

SEBER ALTUBE IKASTOLA

Etorkizunari begira, bide onetik goazen jakin gabe, lehenago izandako zalantza edota dudak argitzeko paregabe etorri zait izandako esperientzia zoragarri hau.

Irakaskuntza munduan murgildurik nagoen arren, paperen aldaketa hau egitea, hau da, ikasle izatetik irakasle izatera pasatzeak, nigan izan duen sentipen edo zirrara hori argitu eta nire etorkizuna zeren inguruan joan behar den erakutsi dit. Hau egi bihurtzeko, Maite Amesti anderearen laguntza izan dut; duela urte batzuk nire haurtzaindegiko irakasle izanikoa.

Egun osoa pasa dut hara-hona, haurtzaindegiko ume talde batekin. Ingelesetik psikomotrizitatera, psikomotrizitatetik logopediara, … Hogeita bost ume nire kargu izatearen errespontsabilitate horrek,  izugarrizko segurtasuna bermatu du nigan. Ez da lehen aldia izan ume talde bat nirekin daramadala, baina bai ikastola batean nire kargu ditudala.

Ipuinak irakurri, eskulanetan parte hartu, idazten lagundu, … egun osoa pasa dut umeen gainean, laguntzen. Baina eguneko momenturi onena eta benetan pertsonalki bete nauena, arratsaldeko bi orduak izan dira. Irakasle baten faltan, matematikako klaseak ematera animatu nautenean. Benetan lan zoragarria! LH-ko 2.mailara joan, eta bertako ikasleek “maisu” deitzen izan naute. Nire belarriek “maisu” hitza entzutean sentitutakoak erakutsi dit hori dela nik jarraitu behar dudan bidea, zalantzarik gabe. Irakaskuntza mundua zoragarria da, oso!

 

MIKEL MALAXETXEBARRIA AUZOKOA

Otsailaren 17an, Zumarragako ospitalera joan nintzen eta batez ere larrialdietako gunean zelan lan egiten den ikusi nuen.

Lehenengo, egun normal baten moduan, batak hartu, ipini eta txostenak egiten duten lekura joan ginen ikusteko pazienteak diagnostikatu ostean zelan ordenagailuan trasladatzen duten.

Gero mediku batekin joan ginen kontsulta batera ikustera zelan lan egiten duen eta baita erizainaren lana ere. Baita boxetan medikuek egiten duten lana behatu nuen. Pediatrian ere egon nintzen ikusten zelan lan egiten duten jaioberriekin eta zer egiten duten ume bat jaio bezain laster.

Oso esperientzia polita izan da eta nire iritziz proiektu oso baliogarria eta lagungarria da etorkizunari begira. Errepikatzeko modukoa izan da.

Leire Cortazar

Orioko udaletxea

Otsailaren 17an Orioko udaletxean egon nintzen bertako arkitektoarekin. Asko gustatu zitzaidan bisita, arkitektura ikasita eduki daitekeen beste lanbide bat ikusi dudalako. Udaletxe batean lan egiten duen arkitekto baten lana nahiko desberdina da estudio batean lan egiten duenarengandik, udaletxean mota askotariko lanak egiten direlako eta herria txikia bada are gehiago.

Hemen, eraikin guztien mantenimenduaz arduratzen dira, eraikinak egoera onean daudela ikusi eta herrian egiten diren lan guztiak superbisatu behar dituzte. Proiektu batzuk eurak egiten dituzte eta beste batzuetan konkurtsoak egiten dira eta beste enpresa bat arduratzen da horretaz. Baina lana beste enpresa batek egiten badu ere eurak informeak bete behar dituzte lana ondo betetzen ari diren edo ez jarriz eta arazorik balego horiek zein diren zehaztuz.

Egun horretan bere lana zelakoa den ikusteaz gain, mota ezberdinetako hainbat proiektu ikusteko aukera izan nuen: eraikin baten inspekzio teknikoa, eraikin baten fatxadaren berriztapena eta eraikin berri batzuena. Lana nahiko konplexua da eta zehaztasun handiarekin egin behar da, baina oso polita iruditzen zait proiektu bat aurrera eramateko bete behar den prozesu osoa.

Lehendik oso argi neukan hau ikasi nahi nuela eta orain askoz gehiago. 

June Bravo

Aurreko astelehenean, Lauaxeta Ikastolan geratu nintzen, Aintzanerekin. Berak, lehen hezkuntzan gorputz hezkuntza ematen du.

Lauaxetan elkartzean, bere bulegora eraman zidan eta bertan egunean zehar egingo genuena azaldu zidan, orokorrean zelan diran klase guztiak azaldu ondoren. Guztira, hiru-lau ordu inguru eman nituen berarekin; klase guztietan ariketa edo gai berdina lantzen ari ziren ikasleak: esku dantzak.

Klaseak hasterakoan, jolas batzuk egiten genituen, nik umeekin jolasten nuen, gustuko dudalako haiekin jolastea. Hau egin ondoren, irakasleak azaltzen zuen nola egin behar zuten ariketa; betiko lez, batzuk ondo menperatzen zuten eta beste batzuk ez hain ondo. Beraz, haiei laguntzen egoten nintzen.

Ondorioz, irakasle lana erreza ez dela ikusi nuen, eta asko gustatu jatan esperientzia bat bizi izan nuen; umeekin egotea gustuko dut, eta etorkizunean lan hau egitea gustatuko litzaidake.

                       

MIKEL MURGOITIO

Otsailaren 17an, Bilboko Portura joan nintzen ,Julen Iruarrizaga eta Iker Consulekin batera.

Bertara heltzean, portua euren ofizinen atikotik erakutsi ziguten eta ikaragarria izan zen!. Ondoren, ni portuko presidentearekin geratu nintzen administraritza ikasi nahi dudalako baina Julen eta Iker ingeniariak zeuden tokira abiatu ziran.

Goiz guztia presidentearekin igaro nuen. Hasiera batean, portuaren zeregin nagusiak azaldu zizkidan eta ondoren bere zereginak. Jarraitzeko, prentsa aurreko batera joan nintzen eta bertara joateko aukera izatea ,oso aberasgarria iruditu zitzaidan. Geroago, berriz ere presidentearen ofizinara joan nintzan eta bertan igaro nuen goiza. Berak, bere eguneroko hainbat gauza eta Portuko hainbat gauza bereizgarri azaldu zizkidan. Gainera, edozein dudaren aurrean berak gustura argitzen zidan eta horrela apurka-apurka guztiz ohartu nintzen benetan ikasi nahi dudana horixe zela.

Niretzat egun honetan bizitako esperientzia ikaragarria izan zen eta asko lagundu zidan nire etorkizunari begira.Askotan, enpresa baten barruan egon arte ez zara konturatzen mundu hori benetan zelakoa den, baina aukera honi esker mundu horri buruzko ideia bat hartu ahal izan dut.

Eskertzekoa da nirekin eguna igaro nahi izatea eta aukera itzel hau ematea.

Esti Zuluaga

Pasadan astelehenean Bilboko Portura(Santurtzira) joan nintzen Esti Zuluaga eta Iker Consulekin.

Hasieran, Esti portuko presidentearekin joan zan eta Iker eta ni zuzendariarekin geratu ginen. Bertan, zuzendariak portuak orokorrean zelan funtzionatzen dauen azaldu euskun, zeintzuk diren gauza garrantzitsuenak portuak era egoki edo ta ordenatu batean funtzionatu dezan, etab.  Ondoren, portuko Ingenieritza arlorantz abiatu ginen. 

Goizeko 10etatik 12etararte “Ingenieria de Caminos, Canales y Puertos” ikasi eben 2 mutilekin egon nintzen. 

Bertan,  Bilboko Portuko eraikuntza garrantzitsuenen proiektuak erakutsi zizkidaten, zein faktore eukin behar diren kontuan zeozer eraiki aurretik, etab.

Ingeniero hauen lana Eusko Jaurlaritzak, Espainiako Gobernuak edo ta Portuko zuzendaritzak proposatzen dituzten proiektu, berrikuntzak edo ta eraikin berriak antolatzea eta eraikuntzako zati handi baten parte hartzea da.

Ondoren, 12etatik 14etara beste bi mutilekin egon nintzen. Mutil bi horiek ere “Ingenieria de Caminos, Canales y Puertos” ikasi eben eta Ingeniero bi hauekin ofizinetan egon beharrean, portu osoa ezagutu gendun.  Momentu honetan eraikitzen dauden portuko zati batzuk “a pie de obra” ikusi genituen eta  beste horrenbeste gauza ikasi nituen haiengandik.

Amaitzeko, Portuko Presidentearekin eta Zuzendariarekin bazkaldu genuen hirurok.

Pertsonalki oso esperientzia baliogarria izan da, pasadan astelehenekoaz geroztik guztiz zihurtatuta baidaukat zer ikasi gura dodan.

Julen Iruarrizaga

Ni Laredora Joan nintzen beste hiru ikaslerekin. Laredon, Villa Cicero zahar-etxera joan ginen. Bertan, ni eta beste ikasle bat, biok Gizarte Hezitzaile gradua ikasi nahi dugunak, bertako hezitzailearekin bildu ginen eta berarekin batera, zahar talde batekin, ariketa mentalak egiten ibili ginen, horrela nagusiek dituzten gaitasun mentalak garatzen edo mantentzen zituzten eta horretarako, matematika edo kaligrafia erabili genuen.

Hori egin ondoren, zaharrekin paseoan ibili ginen eta bukatutakoan goizeko lanaldia bukatutzat eman genuen eta bazkaltzera joan ginen.

Arratsaldeko lanaldiarekin hazteko, zaharrekin, prentsa irakurtzen ibili ginen, horrela beraien memoria gaitasuna lantzen zuten, eta hori lantzeko ere, prentsa irakurri ondoren, beraien garaiko abestiak abesten zituzten.

Beraz, esan beharra dago, lan egun hau oso baliogarria izan dela niretzat, eta asko gustatu zaidala egun onetan ikusitakoa eta ikasitakoa. Eta egun edo lanaldi onetatik atera dudan ondorioa da, kontu eta errespetu handiz tratatu behar direla pertsona nagusiak, beraien ohiturak errespetatuz, hau da, gu beraien egunerokoan sartuz.

Kepa Izarra Idigoras.

Ni Amortiguadores Monrrow-era joan nintzen, Ermuan dagoan enpresa betera. Hemen amortiguadoreak egiten dira eta hingenieritzaren mundura joan nahi dugun ikasle batzuk joan ginen. Egunean zehar gauza desberdinak egin genduzan. Lehenengo, enpresari buruzko aurkezpen bat egin ziguten, honi buruzko informazioa emanez, bere historia, langile kopurua eta abar. Gero, Enpresako langile desberdin batzuk etorri ziren euren lan munduko esperientzia kontatzera eta guk geneukazan duadak argitzera, bakoitzak bere bidea izan zuen enpresa heldu aurretik baina denek antzeko lana dute. Eta azkenik, enpresa zelakoa zen eta nola lan egiten zen ikustera joan ginen. Nire ustez, esperientzia oso ona izan zen bakoitzak ikasi nahi duenaren antzeko ogibide bat nolakoa den ikustea oso garrantzitsua delako gero horrelako lan bat izango baitu eta ondo dago zelakoa izango den jakitzea. Azkenik, lan munduan sartzeko garrantzitsuena hizkuntzak direla ikasi nuen eta hingenieritza ikasiz gero edozertan lan egin dezakezula.

Aitor Jaio

LAUAXETA IKASTOLA

Nire bisita Lauaxeta Ikastolan bertan izan da, oso gustuko ditut umetxoak eta horretaz baliatuz gustatuko litzaidake irakasle izatea. Magisteritza arloan, haur hezkuntza da gehien gustuko dudana eta bertan adin ezberdinetako umeak sartzen direnez bertoko irakasle batek adin ezberdinetako umeekin tratatzeko aukera aurkeztu zidan.

Goizean 3 urtekoekin aritu nintzen jolasean. Esperientzia ezin hobea bizi nuen haiekin, azken finean umeak beti egongo dira prest entzuteko, ikasteko eta irribarretxo bat ateratzeko.

Arratsaldean, 5 urtekoekin egon nintzen eta aldaketa nabaria ikusi nuen bien artean. Txikitxuak askotan ez dira gauzetaz konturatzen eta nahiz eta errepikatu ez dute ulertuko. Txoko ezberdinak dituzte eta bakoitzean mota ezberdinetako ekintzak lantzen dituzte. Nagusiagoak aldiz, galderak egiten daude etengabe eta ikasteko grinarekin daude. Irakurtzen eta gehiketak zein kenketak lantzen aritu ginen ariketa ezberdinen bitartez.

Beraz, esperientzia oso polita iruditu zait eta aldi berean baliagarria gure etorkizunerako. Duda barik errepikatzeko modukoa!

ZUMARRAGAKO OSPITALA

Pasa den astelehenean, otsailaren 17an, Zumarragako ospitalean igaro nuen egun osoa. Bata zuri batez jantzi nintzen eta ospitale horretako larrialdietan lan egiten zuten medikuekin egon nintzen. Euren egunerokotasunean zer egiten duten azaldu zidaten zehatz-mehatz eta nituen zenbait galdera ere erantzun zizkidaten, nituen zalantzak argituz. Mediku bati ere elkarrizketa egin ahal izan nion eta bere esperientzia kontatu zidan. Larrialdietan lan egitea interesgarria zela iruditu zitzaidan. Instalazioak erakutsi zizkidaten eta erabiltzen zuten material guztia ere. Ondoren, paziente bat jasotzen dutenean, jarraitu beharreko prozesu guztia azaldu zidaten eta zenbait pazienteekin egoteko aukera izan nuen.

Erizainekin ere egon nintzen eta euren lana zein den eta zer egiten duten azaldu zidaten. Azkenik, pediatra batekin egon nintzen eta momentu horretan, emakume bat erditzen zegoenez, jaioberria ikusteko aukera izan nuen. Oso momentu polita eta espeziala izan zen.

Esperientzia hau asko gustatu zait eta eguna, mila biderrez errepikatuko nuen. Egun batez, langileen mundua esperimentatu ahal izan dut eta nire ustez hori oso baliagarria eta aberasgarria izan da, nola egiten duten lan ikusi eta esperimentatu ahal izan dudalako. Ospitalera joan baino lehen, medikuntza ikasi nahi nuela argi nuen, etorkizunean medikua izan ahal izateko. Baina esperientzia hau izan ondoren, eta nire begiekin, medikuen egunerokotasuna ikusi ostean, gehiago motibatu egin nau eta guztiz argi dut, etorkizunean, medikua izan nahi dudala. Esperientzia hau, beste batzuei ere gomendatzen diet eta edonork gustukoa izango lukeela uste dut.

Paula Zubillaga

DURANGOKO JUSTIZIA AUZITEGIA

Otsailaren 17an durangoko justizia auzitegian izateko aukera izan nuen. Bertara joan baino lehenago, zuzenbidea ikasi zuen gizon batekin egon ginen. Berak prokuradore bezala lan egiten du eta egunean zehar zer egiten zuen azaldu zigun.

Bere ofizinan egon ginen eta kasu desberdinak aurkeztu zizkigun. Abokatuen lana zein den eta prokuradoreen lana zein den ere zehatz-mehatz azaldu zigun, desberdintasunak argi utziz. Horrez gain, hainbat galdera erantzun zituen, gaur egun mundu horretan egoera zelan dagoen azalduz.

Berarekin pixka bat hitz egin ondoren, auzitegira joan ginen. Bertan hainbat abokatu zein prokuradorekin egon ginen eta bi epaiketetara joan ginen. Epaiketen ostean, epailearekin hitz egiteko aukera izan genuen, eta aukera hori izugarrizkoa izan zen. Ez genuen pentsatzen berarekin hitz egingo genuenik eta oso atsegina izan zen gurekin.

Hainbat gauza ikasi nituen egun horretan. Alde batetik, asko gustatu zitzaidan abokatuen papera epaiketetan. Horrek asko lagundu izan dit nire burua bertan kokatzen den ikusteko. Beste alde batetik, epailearekin izandako berbaldiak ere asko lagundu zidan, konturatu nintzelako gauzak lortzeko lan asko egin behar dela.

Orokorrean, aukera oso ona izan dela uste dut lan munduak zelan funtzionatzen duen ikusteko. Zuzenbidea ikasi nahi dugunok gainera, ez dugu horrekin erlazionatutako ikasgairik eta ez dakigu zerekin aurkituko garen etorkizunean. Horregaitik ekintza honek asko lagundu dit. 

Deiene Aldeiturriaga

Ibaigane Ikastetxea

Otsailaren 17an, ni eta beste gelako ikasle bat, Sarrikon kokatuta dagoan Ibaigane Ikastetxera joan ginan haur hezkuntzako irakasle moduan esperientzia bizitzera. Haurtzaindegian, bost urteko gelan eta hilabete batzuk besterik ez eukezan umeekaz igaro gendun goiza. 

Orokorrean esperientzia oso ona eta aberasgarria izan zala esango neuke. Nire lanbidea izatea gura dodana lehen eskura ikusteko aukera izan dot eta gustuko nebana baino gustukoagoa dot orain. Horrez gain, Lauaxetatik kanpo (ezagutzen genduanetik kanpo) esperientzia bizitzea oso baliagarria izan dala uste dot. Izan ere, Lauaxetako lan metodoa ezagutzen neban, eta oso ondo etorri jat lan egiteko beste era batzuk ezagutzea. Ikastetxeko langileak be, oso adeitsuak izan ziran eta asko lagundu euskuen gure galderak erantzunez, zalantzak argituz, guri parte hartzen utziz etab. Polita izan zan esperientzia, eta duda barik hurrengo urteetan errepikatzea gomendatzen dot, aukera oso on bat baita zure etorkizunean izan gura dozun hori  zure azalean bizitzeko (erabakia hartu baino lehen).

 Nerea Cespedes

VILLA CICERO EGOITZA

Otsailaren 17an lan munduagaz lehenengo esperiantzia bizi gendun. Gu Laredo ondoan dagoan Villa Cicero egoitzara joan ginan bertan egiten dan lana ikustera. Nire kasuan, bertako fisioterapeutak han dagoan jendeagaz egiten dauan lana ikusi neban eta bere lana egiteko aukera eukin neban. Egoitzan dagoan jendeak egiten dauan ariketa ezberdinen arduradunak izan ginan fisioterapeuta joan zanean eta egoera horrek gauzak argiago utzi eustazan etorkizunean zer ikasteko.

Egun honetan bizi izandako aukera oso lagungarria izan da ideiak argiago eukiteko. Nik etorkizunean ikasi nahi dodanagaz lotura daukan lanean egun osoa egotea gauzetaz konturatzen laguntzen deutsu. Ideiarik garrantzitsuena lan hori gustukoa izatea da eta ,holan ez bada, aldatzeko aukera dago. Nire kasuan konturatu naz fisioterapia ikasi nahi dodala. Hau lortzeko gogor saiatu behar nazala eta, lortzen badot, oso gustura lana egingo dodala gustatzen jatana egingo dodalako.

Nekane Ayestaran

IBERDROLA INGENIEROS

Otsailaren 17-an, astelehena, Iberdrola ingenierosen, Erandion, egon nintzan David Villaverderi esker.

Iberdrola ingenierosen  energia nuklear, berriztagarri… buruzko ikerketak eta proiektuak egiten dabez.

David egiten ari dan hidraulika proiektua zertan datza azaldu eustan, baita enpresa horretan beharrezkoak diran konpetentziak ere, taldeka lan egitearen garrantziaz hitz egin eustan adibidez.

Ondoren, Madrilgo ingurumen ingeniero bategaz jarri ginen kontaktuan eta honek egiten dauzan proiektuei buruz hitz egin euskun.

Esperientzia honi esker, iberdrolako ingeniero batek zertan lan egiten dauan ikusteko aukera izan neban, oso polita izan zan eman euskuzuen aukera hau.

Irune Albeniz.

                                               Villa Cícero Egoitza

 

Ba guk otsailaren 17an ,   Laredoko egoitza batera joan ginen , egoitza  Villa Cicero deitzen zen . Egoitza ez zegoen Laredon bertan, baizik eta Gaman , Laredotik hurbil . Lehenengo eta behin emakumearekin kotxean  egun horretan egingo genuena azaldu zigun eta gero  unibertsitatean zer ikasiko genuen galdetu zigun. Egoitzara heldu arte kotxean denbora guztian hitz egiten egon ginen bai emakumea azaltzen han egiten zutena eta guk ere batzutan hari zenbait gauza kontetan.

Bueno egoitzara heldu ginen eta lehenengo egoitza osotik eroan zigun guztia ezagutzeko eta han zeuden aitite-amama batzuk aurkeztu zigun. Orduan  Garazi eta Nekane fisioterapiako neskarekin joan ziren eta Kepa eta nik Sikologarekin eta geroago trabajadora sozialarekin egon ginen. Sikologoak egiten zuen lana ikusi genuen , bost edo sei aitite-amama hartzen zituen eta gela batera joan ziren.  Bakoitzari fitxa batzuk ematen zien hark ikusteko bakoitzak ba adibidez zenbat memoria zituen edo adibidez be bai ulermen fitxa bat jakiteko berak zenbat ulertzen zuten eta ere ikusteko ba guztia ulertzen zuten edo ez.  Oso ondo egon zen zeren eta ikusi genuelako  ba zelan zahartzen joaten zarenean nolako ondorioak ekartzen dituen eta ze egoeratan zauden . Batzuk adibidez ez ziren ohartzen apurka-apurka gorputzaren atalak zahartzen joaten direzela edo adibidez batek denpora guztian kanpora irteteko atetik ibiltzen zuen eta atera heltzean hasten zen ba zabaltzen eta zabaltzeko modu bat aurkitzen , eta ezin zuenez berriz ere ibiltzen jartzen zen eta atera heltzean bardina. Hortxe ikusi ahal genuen zelan memoria guztiz galduta zuen eta   ez zela nekatzen gauza berdina egun osoan egiten , hain zuzen memoria galduta zuenez eta ez zenez ezertaz gogoratzen ba berdina egiten jarraitzen zuen. Tristea da zahartzean horrelako egoera batean egotea , nik emakumeari (joan ginenarekin) esan nion ea aspertzen ez bazen eta esan zidan ezetz , ez zelako gogoratzen momentuan egiten zuena. Geroago bakoitzak amama batekin egon ginen egoitzaren ingurutik bueltatxo   bat ematen eta harekin hitz egiten. Oso interesgarria iruditu zitzaidan harekin hitz egitea , bere bizitzako zenbait gauza kontatu zizkidan eta gainera bere senarra ere egoitzan zegoen. Biak oso pertsona onak ziren eta gainera aspektuz nire uztez  ondo , nahiz eta senarra gor zegoen eta emakumea gurpil-aulki batean. Honen ostean gimnasiara joan ginen , guztiak borobil batean jartzen ziren eta eskuekin eta hankekin zenbait ariketa egiten zuten. Han ikusi genuen bakoitzak ba zelan mugitzen zituen eskuak eta hankak , nora arte altxa ahal zuten eta ariketa horrek egiteko ere bakoitzaren gogoak. Hemen ikusi ahal genuen zelan emakumeak gogo gehiago jartzen zuten eta haientzako ez dela batere erreza nahiz eta guretzat oso erreza iruditu.  Eta zahartzean  zelan  gorputzaren atalak indarra galtzen duten eta horrekin batera  mugikortasuna ere geldoagoa dela.

 Ekintza hau egitean beste emakume batekin hitz egiten egon ginen bakoitzak eta nik ikusmena galtzen ari zen emakume batekin hitz egin nuen. Oso maja zen eta esan zidan orain ezin zuela ia ezer ikusi bakarrik gauza batzuk eta hori esatean apur bat beldurra eman zidan. Galdetu nion ea niri ikusi ahal zidan eta esan zidan bakarrik berokiaren  kolorea eta ilearen kolorea ikusten zuela. Esan zidan operazio asko egin behar izan ziotela arazoak zituelako baina hala ere ez ziotela asko konpondu berdin -berdin utzi ziotela. .

Hor ikasi ahal nuen zelan ere zahartzean ikusmena apurka-apurka ere galdu ahal duzula eta nire ustez hau da gauzarik larriena ez ikustea eta pertsona berak esatea “ikusmena galtzen ari naiz , ez dut ia ezer ikusten”.

 Arratsaldean sikologagaz ere musiko -terapiara joan ginen eta han guztiok batera abesti tipikoak abesten zuten. Hor ikusi ahal genuen zelan abesten zuten , ea abestiak zekiten  eta holan  entzumena ere lantzen zuten. Nire ustez jarduera honetan ondo pasatzen zuten gainera haien garaiko abestiak ziren eta abesti horrek abestean oroitzapenak ekartzen zizkieten.

Azkenean , azkeneko jarduerara joan ginen , egunkaria irakurtzera. Sikologoak galdetzen zien zein egunetan zeuden  eta egunaren data eta ondoren berriak irakurtzen zituzten. Hemen ikusi ahal zen bakoitza zein punturaino galduta zegoen eta batez ere jakiteko munduan zer gertatu den .

 

Enpresaren zeregin nagusia zen ba zaharrekin egotea ,bertako langile bakoitza bere lana egitea , adibidez sikologoak ba lehen esan dudan motatako jarduerak egiten , gero auxiliarrak haien eguneroko gauzak egitea (jaten emon…) , trabajadora sozialak ba tailerrak egin eta fisioterapeutak “gimnasia antzeko bat egin” eta beste gauza batzuk. Baina emakume honen zeregin nagusia zen egoitza eroan hau da egoitzako gerentea zen. Primeran antolatuta zegoen egoitza eta bertan egiten ziren eguneroko jarduerak.

 

Azken finean nire iritziz egoitza batera joateko lehendabizi oso prestatuta egon behar zarela uste dut  eta garrantzitsuena zaharrekin egotea gustatu behar zaizu  , eta pazientzia eduki behar duzu.  Egoitzara joatean ikasi dudan gauza da gaztea zarenean guztia aprobetxatu egin behar duzula zeren eta zaharra egiten zarenean guztia galtzen duzu , gorputza guztiz aldatzen zaizu eta denporarekin txartoago  zaudela konturatzen zara.  Horrelako lekuetan ere egun osoa egotea nekagarria da eta gainera tristea ere bada. Hor dagoen jendea  ez dau lehen bezala , hau da zaharra egiten zarenean ume baten bihurtzen zara. Guztia egin behar dizutelako , pertsona berak ezin duelako eta hori nire ustez tristea da.  Gainera amama betek esan zidan  aprobetxatu orain gaztea zarela , aprobetxatu  ematen zaizkizun oportunitate  guztiak zeren eta nire adinera heltzean ezingo  duzu ia lehen egiten zenuen baino erdia edo gehiago egin eta orain ez zara konturatzen baina bizitza azkar- azkar pasatzen da.

 M. Soto